Sebastian Sierka – poeta, pedagog, społecznik działający na rzecz osób niepełnosprawnych, twórca Małopolskich Impresji Poetyckich Osób Niepełnosprawnych, autor zbioru wierszy „Koegzystencja” wydanego w 2015 roku.
Pisze od dawna, ale dopiero teraz zdecydował się na publikacje swoich utworów. Pan Sebastian pracuje z osobami niepełnosprawnymi i – jak mówi – ta praca i poezja to jego pasje. Jest skromnym człowiekiem i do swojego pisania podchodzi z dystansem.
Krzyk ?
Ktoś krzyknął głośno
I jeszcze głośniej
W jednej chwili
Przerażenie oblało
Jej świtającą twarz
Pies za oknem szczekał
A ona z niebios wracała
Chwilami krzyk wydawał się
Coraz to czystszy
Wyrzucał z jej oczu kryształy
Pisk histerii
Jako całokształt utworu
Otulił jej ciało
Sopran wyśpiewany czyimiś ustami
Tonacji i taktu szukał
A ona o dyrygencie myślała
Ze strachem w sercu
Etiudę c 1 wygrała
Skąd dochodził ten krzyk??
Czy słyszycie to co ona słyszała…??
CISZA
Czy cisza jest głucha?
może tylko udaje że nie słyszy
bo skoro jest
to karmi siebie wyrazami
wypełnia swoje wnętrze
obrazem dnia i nocy
nasyca się smakiem świata
a jednak wciąż drży ze strachu…
Dlaczego więc milczy nieprzerwanie ?
Modlitwa głodnego
Był tam
I pani w sklepie mu powiedziała
Że nie ma już chleba dzisiejszego
I dzisiaj nie będzie
Jutro dopiero!
I wyszedł napić się powietrza
Bo w gardle ślinę miał jak kołek
A w żołądku pustkę nosił od wczoraj
Poprosił Pana Boga –
Chleba naszego powszedniego
Daj nam dzisiaj…
I wszedł do sklepu
A pani krzyknęła
Przecież mówiłam
Że jest tylko czerstwy!
Dzięki Ci Boże
Żeś nad tą Panią się zlitował…